«مردم» که پرچم نمی سوزانند!!

یادداشت

شماره : 19721 دوشنبه 11 دی 1397

نویسنده : کورش شجاعی [email protected]

مگر کسی خواب باشد یا خودش را به خواب زده باشد یا در این مملکت زندگی نکند که نفهمد و نداند جمع کثیری از مردم با مشکلات متعدد معیشتی دست به گریبان هستند و نداند و نفهمد که بیکاری بیش از سه میلیون نفر تا چه اندازه بسیاری از خانواده ها را تحت فشار قرار داده است. رکود و واردات بی رویه و قاچاق کالا از یک سو و همچنین گرانی اقلام اساسی و ضروری خوراکی و اجاره های سرسام آور هم که مزید بر علت است. قصه پرغصه صندوق ها و موسسه های مالی و اعتباری غیرقانونی و فاقد مجوز نیز آن قدر طولانی شد و مال باختگان را به ستوه آورد و کار آن چنان که باید سامان نیافت تا به سران قوا کشیده شد. این مشکلات و از قبیل این گرفتاری ها در کنار اختلاس های میلیاردی که متاسفانه به «مطالبات انباشته» تبدیل شد، مردم را به خصوص از دولت و همچنین قوه قضاییه و حتی مجلس گله مند کرده است که چرا اقداماتی موثر و جدی برای حل این معضلات انجام نمی شود یا اگر می شود چرا اثر چندانی بر زندگی مردم نمی گذارد. پس بخش قابل توجهی از مردم به خصوص اقشار کم درآمد، بی کار و حتی طبقه متوسط که از قرار معلوم ضعیف تر هم شده اند، حق دارند گله مند و معترض باشند آن هم در کشوری که به لحاظ برخورداری از منابع طبیعی در گاز مقام اول جهان را دارد و در برخورداری از منابع و ذخایر نفتی نیز طبق برخی برآوردها ، دوم جهان است. گرچه تحریم ها از یک سو و «اقتصاد نفتی» از ابتدای اکتشاف نفت و خام فروشی آن همچنان و متاسفانه خود باعث بروز بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور بوده وهست اما آیا کسی جز مسئولان باید به مجموعه این اوضاع سامان دهند؟!

اما مردم چه کنند؟! مردم گلایه می کنند به نمایندگان و مسئولان و مدیرانی که به آن ها  دسترسی دارند و مشکلاتشان را می گویند یا برای شان می نویسند، برخی رسانه ها هم که خیلی غرق سیاسی کاری ها و جناح بازی های خود نیستند، مطالبات مردم را پیگیری می کنند اما با همه این اوصاف وضعیت نشان می دهد کارهای انجام شده پاسخ گو و حل کننده مشکلات نبوده و نیست ، پس یا شاید برخی مسئولان به عمق مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم پی نبرده اند، یا باور ندارند یا ... اما خلاصه مجموعه این مسائل با پیوند به مسائل دیگر این روزها تعدادی از مردم را در بعضی شهرهای کشور به خیابان ها کشید. در این مجال فرصت پرداختن به تعداد و کمیت افراد شرکت کننده در تجمع های خیابانی، دعوت مشکوک از طریق فضای مجازی و همچنین روز شروع تجمع های اعتراضی یعنی درست در آستانه سالروز حماسه 9 دی نیست که البته پرداختن و تحلیل این مسائل و بررسی وقوع این حوادث پس از تفوق محور مقاومت بر داعش و تاثیر بسیار جدی کشورمان در این پیروزی تاریخی و سرنوشت ساز بسیار ضروری و فوق العاده حائز اهمیت است اما بهانه اصلی این نوشتار نه پرداختن به بی مجوز بودن تجمع هاست و نه تحلیل برخی رفتارها و شعارها اما غرض تنها اشاره به بعضی از آزاردهنده ترین بخش های این ماجراهای تلخ و تاسف بار است که به اختصار و اجمال شماره می شود.

 1-حتما تعدادی از همین اندک کسانی که به خیابان ها آمدند گلایه مندان و معترضانی هستند که از فشار اقتصادی و معیشتی، بیکاری و گرانی و مال باختگی به ستوه آمده اند.

 2- با توجه به انحرافی که به سرعت و از همان ساعات اولیه روز پنج شنبه در شعارها پیش آمد، حتما عده ای سیاست باز سیاسی کار خود یا سمپات های شان را به جای «معترضان معیشتی» جا زدند.

3- آن تعداد اندکی که شعارهای ساختار شکن از جمله شعار «مرگ بر روحانی» که رئیس جمهور قانونی کشور است یا شعارهایی از این قبیل سردادند یا به شدت اسیر احساسات شدند یا فریب خوردند یا در دام پهن شده فرصت طلبان فتنه انگیز خارجی و معدود سر شاخه های داخلی آن ها افتادند یا اساسا این افراد مهره هایی از پیش تعیین شده بودند برای سوء استفاده از این چنین فضایی.

 4-تعدادی که به سوزاندن و شکستن و صدمه زدن به اموال مردم و اموال عمومی اقدام کردند نیز یا به شدت احساساتی شدند. یا اساسا برای این کار آمدند یا «فریب خورده» و مهره ها و سربازهای «بی مواجب» یا «با مواجبی» بودند که آمدند صحنه بیارایند و فیلم بگیرند و بسازند و ارسال کنند برای بدخواهان و دشمنان این مُلک و ملت. برای آنانی که آرزوی سرنگونی انقلاب و نظام و وابستگی و استعمار و استثمار ایران و ایرانی را حدود چهار دهه است در سرمی پرورانند و تاکنون برای نیل به این مقصود به هر فشار و جنگ و تحریم و دریوزگی که می توانستند دست زده اند.

5-قطعا معترضان واقعی معیشت و گرانی و بی کاری که جزو خانواده بزرگ ایرانیان هستند به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی به اقدامی دست نمی زنند که «ترامپ» بدعهد، نژادپرست و دشمن ایران و ایرانی، صهیونیست های غاصب کودک کش و شیوخ وهابی سعودی و پدرخوانده های وهابیت تکفیری ، لبخند رضایت بر لبانشان بنشیند و جشن بگیرند و رویاهای شان را واگویه کنند.

 6-اما آزاردهنده ترین صحنه ای که این روزها بر صفحه تلویزیون نقش بست (هرچند فقط در یک نقطه و یک جا این تلخ ترین اتفاق به وقوع پیوست) و خون به دل همه ایرانیان کرد، آتش زدن پرچم ایران توسط یک فرد بودکاری که هیچ ایرانی حتی مخالف جمهوری اسلامی کمترین رضایتی به این خیانت و دنائت و عمل وطن فروشانه و «ایران سوزانه» ندارد. زیرا پرچم هرکشوری نماد و معرف و بلکه نشان ملی و بین المللی شأن ، هویت ، آرزوها، عزت ، جاودانگی و استقلال هرملتی است – آن هم پرچمی که مزین است به اسم اعظم ا...- پس حتما فرد یا افرادی که پرچم ایران را فرود آوردند و این نشان هویت و استقلال و عزت و غیرت ایران و ایرانی را به آتش کشیدند و معدود کسانی که نظاره گر بی تفاوت و احتمالا راضی، آگاه و ناآگاه این «عزت سوزی و غیرت سوزی» بودند نه تنها معترض مشکلات اقتصادی ،معیشت و بیکاری نیستند بلکه کوچک ترین نسبتی با «مردم» ، «ایران» و «ایرانی» ندارند.

 

برچسب‌ها: پرچم, مردم, ایران, معیشت

 |+| نوشته شده در  دوشنبه یازدهم دی ۱۳۹۶ساعت 9:47&nbsp توسط کورش شجاعی  |